Title : รู้ไหม..
Pairing : Rabi x Yuu
Note: ฟิคสั้นจากเพลงค่ะ(ค่อนข้างสั้นมาก) เดิมทีเพลงนี้เคยคิดไว้เป็นฟิคเนื้อเรื่องของ8059 ตอนนี้กลายเป็นวี่ยูซะแล้ว ฮา ^[]^
เฮียหมีขอฟิควี่ยูนังดาวก็จัดปายยย สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ ขอให้น้องวี่ที่หวังไว้มีบทซะที(?)
และสุดท้ายฟิคนี้ มัน
ไม่รั่วค่ะก่อนอ่านเปิดเพลงไปด้วยก็ดีนะค่ะ ^_^
รู้ไหม - นัททิว AF5
http://www.imeem.com/alovelove/music/ewofipDs/af5/++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นายรู้อะไรไหม...ยู.....
สายลมเย็นที่พัดผ่านชวนให้สดชื่นในยามฤดูกาลเดือนธันวาเช่นนี้
แม้จะชวนให้หนาวเหน็บไปบ้างก็ตามทีกับผู้ที่สัมผัสสายลมนี้เข้าไปอย่างเต็มที่
“ฮัด ชิ้วววว”
เสียงจามเป็นของร่างสูงผมสีส้มแปลกตาที่มือทั้งสองแขนกำลังยึดเกาะกับผ้าพันโอบรอบคอผืนหนาของตน
เพื่อที่ว่าจะช่วยบรรเทาความหนาวที่เกิดขึ้นได้บ้าง ในขณะที่สายตาทั้งคู่มองไปเรื่อยตามประสาคนเดินเล่นไม่อะไรจะมีทำ
ใช่ ตอนนี้ ราวี่กำลังว่างสุดๆเลยล่ะ
ทุกคนเองตอนนี้ก็มีเรื่องที่จะวุ่นวายของตน ไม่ว่าจะเรื่องที่เพิ่งผ่านมา หรือเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตของแต่ละคนก็ตามที
ไม่เว้นแม้แต่เรื่องของตัวเขาเองก็ตาม.....
ราวี่กวาดสายตามองไปรอบพื้นที่ แต่ไม่ว่าจะหายังไง ดูเหมือนในบริเวณนี้จะมีแต่เพียงเขาคนเดียวเท่านั้น
เวลาอยู่คนเดียวแบบนี้แล้ว.....มันชวนให้ความคิดของเรามันทำงานจริงนะ หึ...รอยยิ้มบางปรากฏชั่วครู่ เมื่อในตอนนี้เค้าพาลนึกถึงดวงตาสีนิลสนิทของใครบางคนที่เขาคอยเฝ้ามองอยู่ แม้ว่าสายตาคู่นั้นจะไม่เคยหันกลับมาเลยก็ตามที
และหน่ำซ้ำบางทียังเป็นความคิดที่ชวนให้อึดอัดบ้างก็เถอะนะ.......พลันร่างสูงหลับตาลงลำรึกถึงภาพที่ตนคำนึงหา ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเจ้าของดวงตาสีนิลนั่นมันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันแน่นะ
แต่ว่าเมื่อรู้สึกตัวเขาเองก็ไม่อาจจะกลับไปเป็นแบบเดิมได้อีกต่อไปอีกแล้ว
‘คันดะ ยู’ คนที่สุดแสนคนึงหา เมื่อสบกับดวงตาคู่นั้นที่ดูลึกลับยากจะยั่งถึง ฉันก็แอบสงสัยว่านายเองจะรู้สึกแบบเดียวกับฉันบ้างรึเปล่านะ
หรือนายจะยังคิดกับฉันแบบเดิม แค่คนที่รู้จักไม่เคยเปลี่ยน
คงมีแต่ตัวฉันที่เปลี่ยนไป....
ตัวฉันที่เฝ้าหวังสบตบตากับเธอ เฝ้าหวังใกล้ชิดสัมผัสกับเธอ….
.
.
.
.
แต่ก็ราวกับโชคชะตากำหนดนำพา เมื่อขาทั้งสองข้างชักนำและดวงตาที่สบเข้ากับใครคนนั้น ที่นั่งอยู่เพียงลำพังห่างจากไปอีกไม่ใกล้และไม่ไกลจนเกินไป
ไม่ทันที่จะตั้งสติ เมื่อรู้สึกตัวก็มาอยู่ใกล้ๆกับใครคนนั้นเสียแล้ว
“....มาทำอะไร”
เผลอยิ้มกว้างก่อนที่ได้คิดตอบอะไร ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย แต่นายจะรู้ไหมว่าฉันคนนี้น่ะเปลี่ยนไปแล้วนะ
“มาเดินเล่น”
“หรอ...ตอนนี้ฉันอยากนั่งเงียบๆอยู่คนเดียว นายจะไปไหนก็ไป”
นายจะรู้ไหมนะ ความรู้สึกนี้ของฉันน่ะร่างสูงพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ และตัดสินใจทรุดตัวลงนั่งข้างๆคน‘อยากอยู่คนเดียว’ โดยมีสายตาทิ่มแทงเป็นเชิงไม่สบอารมณ์มองมาอย่างรุนแรง
แต่ราวี่เอง...ก็ๆไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับสายตานั่นเลยนิด
สักพักราวี่ก็หันสบตากับร่างงาม เอ่ยพร้อมรอยยิ้มอย่างที่คันดะหงุดหงุดกับมันนักหนา
“ฉันอยากอยู่กับยูนะ เพราะงั้นฉันขอนั่งอยู่ตรงนี้ด้วยคนละกันนะ”
“ชิ...ถึงไล่คนอย่างแกก็ไม่ไปอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ”
ราวี่หัวเราะในลำคอนิดๆกับคนข้างๆ ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือใบหน้าน่ารักน่ามองของคนๆนี้ในตอนนี้
อดคิดเข้าข้างตนเองไม่ได้...ว่านายเองก็คงจะรู้สึกแบบเดียวกับฉันบ้างสักนิดพอถูกจ้องหน้านานๆเข้า ร่างงามก็ชิงหันหน้าหนีเขาซะงั้น
‘เขาคิดไปเองรึเปล่านา ว่ายูจังหน้าแดงน่ะ’
เท้าคางมองคนขี้อาย(?) ไม่ว่าเมื่อไหร่ คนๆนี้ก็เขาก็อยากจะอยู่ด้วยเสมอ ไม่คิดจะมีงความสัมพันธ์ที่มีมากกว่าตอนนี้
แต่ก็แอบหวังไม่ได้ อยากจะที่จะบอกออกไป แต่ก็ไม่ได้บอก เพราะกลัว.....
กลัวที่ตัวเองจะเป็นคนทำลายความสัมพันธ์นี้ระหว่างฉันกับนายลง....
ทุกสิ่งไม่เหมือนเก่า อยากบอกรักแต่ก็กลัวเก้อ รู้ไหมฉันอยากบอกคำนี้กับนายมากแค่ไหนพลันสายลมก็พัดผ่านเบาๆผ่านตัวเขาทั้งคู่ เส้นผมดำยาวละเอียดของร่างงามลู่ตามสายลมอ่อน ร่างงามในเวลานี้ช่างดูสวยยิ่งกว่าหญิงงามใดๆที่เขาเคยพบเสียอีก
ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหวั่นไหว กลัวที่จะห้ามใจไม่อยู่“นี่...ยู”
“หือ”
สายตาคู่นั้นหันมาสบตากับเขาทันทีที่เผลอตัวเรียกออกไป ทำไมกันนะ เขาช่างรู้สึกว่าบรรยากาศในตอนนี้ช่างเงียบและยาวนานเหลือเกิน
รู้ไหม นายจะรู้ไหม ยู?
ถึงความรู้สึกนี้ที่ฉันไม่เคยบอกนายออกไป
รู้ไหม รู้ไหม ในวันนี้ฉันไม่เหมือนเก่า
รู้ไหม.....ภายใต้ความเงียบสงบ ในบริเวณนี้แค่ เขา กับ ยู สองคนเท่านั้น เขาค่อยๆเอื้อมมือข้างขวาของตนขึ้นช้าๆ แตะบางเบาที่พวงแก้มคนตรงหน้า
เห็นสีหน้าตกใจที่เจือไปด้วยสีระเรือน่ารัก ริมฝีปากเรียวบางเบาทำท่าจะโวยวาย แต่ก็ไม่มีเสียงใดที่เกิดขึ้นอีกในบรรยากาศเช่นนี้
มีเพียงความเงียบงัน.....
และสัมผัสอันหอมหวานที่เกิดขึ้นระหว่างคนทั้งคู่
...กลัวที่จะห้ามใจไม่อยู่....ทนไม่ไหว....ที่จะห้ามใจอีกต่อไป... รู้ไหม....ยู..."ฉันรักนายนะ ยู"
fin++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เหมือนตัดจบ 5555555555
ไม่รู้ล่ะไม่รู้ด้วย ไปจิ้นต่อเอาเองนะ ^[]^ /หลบข้าวของที่โยนมา
ถ้าสั้นไปนิด ต้องขออภัยด้วย...
เป็นฟิคที่วี่เพ้อจริงๆ เพ้อโครตๆ แถมสุดท้ายนายก็...อยู่ดีนี่หว่า =[]="
ฟิคนี้เพื่อ พี่หมีเลยนะ!! ขอสุขสันต์วันเกิดพี่หมีอีกทีนะ มีความสุขมากๆ การงานดีๆ ขอให้สุขภาพดี รักษาสุขภาพไว้ให้ดีๆนะ(แอบเป็นห่วง)
ปล.ตอนแรกว่าจะมีรูปประกอบด้วย แต่คงไม่ทันและ =___=llll
Subject: HBD พี่หมี~~~ 
Thu Dec 04, 2008 8:34 pm
